Het bespelen van de toetsen leek ooit een spel
mooie woorden kwamen tevoorschijn
en de zinnen die geschreven stonden
raakte mensen
zette ze aan het denken
of liet hun hart sneller kloppen
Ik bespeelde de laptop alsof het een instrument was
de mooiste akkoorden ontstonden
het geschrevenen liep zo vloeiend
dat het mensen verwonderde
ik kreeg complimenten
en mezelf vertrouwen groeide
Het spel van de toetsen
lettertje voor lettertje
zinnetje na zinnetje
mijn inspiratie leek geen eind aan te komen
ik liet mensen dromen
en ook ik droomde
Wat maakt een schrijver een schrijver?
de toetsen blijven bespelen
ook zonder inspiratie?
of zonder motivatie?
een spel met inhoud
zonder inhoud
Ben ik wat ik schrijf
schrijf ik wie ik ben
het spel van woorden
kan mensen bekoren
laten lachen
laten huilen
Mijn talend!
DOOR GAAN TOT HET BITTER END
